Nipte nederlaag voor Denderleeuw 1H
Een nipte nederlaag voor Denderleeuw 1H
Daar we geen geschikte datum vonden om in de heenronde op zondag in Oudegem te spelen, werd de wedstrijd verplaatst naar een woensdagavond in Denderleeuw. Bij Oudegem 3H veel bekende gezichten: Davy, Stijn, de Sies en Jan (1 x B1 en 3 x B2). Wij traden aan met onze gebruikelijke 4 spelers. Karel was namelijk terug van zijn wolkenkrabberhoogtestage te New York.
De dubbels werden rond 20u aangevat. De 1e set werd na rommelig badminton van onze kant verloren. In de eerste helft van de 2e set eenzelfde verhaal. Gelukkig werd er op het juiste moment een tussenversnelling ingezet: 21-19. In de 3e set kwamen Joeri en ik perfect uit de startblokken. Een 6-punten voorsprong werd echter knap ingehaald door Jan en Bjorn. Toch kwamen Joeri en ik op een 20-18 voorsprong. Een eerste matchpunt werd door mezelf nog vakkundig weggegeven. Gelukkig was het 2e wel raak. Ondertussen hadden Karel en Filip eveneens een 3-setter achter de rug. Jammer genoeg geen winst. 1-1.
De derde dubbel werd gespeeld door Filip en mezelf. Een veel te hoge foutenlast zorgde ervoor dat we nooit in het spel voorkwamen. Een meer dan terechte 6-21 en 12-21 was het finale verdict. Ondertussen zorgden Karel en Joeri voor de 2e marathondubbel van de avond. In de 1e set werd een 11-3 voorsprong nog weggeven. De 2e en 3e set bevatten heel wat mooie rally’s, een waar kijkstuk voor de nagelbijtende supporters. Deze cruciale dubbel werd jammer genoeg verloren. 1-3
Ondertussen was het reeds 21u30 gepasseerd. Tijd om de decibels wat op te voeren. Screaming Maria stond tegenover Screaming Serena. In de onderlinge duels stond het ondertussen reeds 4-0 in het voordeel van Joeri (na wat opzoekingswerk). Daar beiden reeds 2 marathondubbels achter de rug hadden, was het een wedstrijd tussen twee stervende zwanen. De eerste set ging gemakkelijk naar Joeri. De 2e set werd een spannerke, de laatste rally werd na een mooi slagenarsenaal gewonnen door Joeri waarbij hij de Ottoy-arena even liet daveren. Maria bleef verweesd achter en moest voor de 5e keer zijn meerdere kennen in toch wel Maria’s zwarte beest.
Ondertussen nam ik het op tegen de dit seizoen toch wel sterk spelende Stijn, maar die eveneens wat uitgeblust was bij het starten van de enkel. Ik nam hier gretig gebruik van en kon de partij in 2 sets winnen. Een overwinning zat er nog steeds in. Daarvoor moesten Filip en Karel op enkel 3 en 4 proberen te winnen van respectievelijk Davy en Jan. De onzen kenden echter een te hoge foutenlast waardoor er jammerlijk met 3-5 verloren.
Nadien werd er nog duchtig nagekaart in de douches en de cafetaria. Wat onthouden we na deze ontmoeting:
– Tegen toch wel een stevige ploeg werd er slechts nipt verloren. In de terugronde nemen we revanche!
– De schurftige opmerkingen richting de Sies waren hilarisch! Met volgende leuze in gedachten, zullen deze schurftige problemen mogelijk rap opgelost zijn, zeker na het spelen van 8 sets: “Als het kriebelt, moet je sporten!”
– De wafeltjes vielen vooral bij Davy in de smaak. Bedankt voor het steunen van onze jeugdwerking!
Op naar de volgende match, komende zondag thuis tegen de Vliegende Pluimpjes.