It’s a long way to the top, but we’ll get there: 2H sterk tegen Brakel

Wedstrijd op een zaterdag om 17u in de namiddag, … dat kan alleen maar in Brakel . Chance dat het landschap in de ondergaande herfstzon een plaatje is om door te cruisen.
2H mocht afgelopen weekend aan de poort van de Vlaamse Ardennen optreden tegen Brakel 1H; een jonge beloftevolle ploeg die in de reeks op de tweede positie naar onze hielen happen. Ondanks het eerste seizoen dat we tegen Brakel spelen, zijn de spelers geen onbekenden. Tim en ikzelf hadden immers al een spannende dubbel tegen een duo van de Quintelier-broers op het toernooi van Geraardsbergen gehad.
Het beloofde een ontmoeting op niveau te worden. De eerste twee dubbels hadden dan ook 3 sets nodig om afgehandeld te worden. Filip en Willem konden de eerste dubbel nipt niet binnen halen, met een spannende 21-19 in de laatste set. Jammer, maar in de terugronde is het een thuismatch he mannen!
De driesetter van Tim en ikzelf kon wel gewonnen worden, waardoor de stand na 45min nog maar 1-1 was. Het beloofde een lange ontmoeting te worden… Willem en Filip gingen in het tweede dubbel opnieuw naar verlengingen in de tweede set, maar zoals Bart Peeters zegt: “er kan altijd nog een tandje bij”, staken ze twee hoektanden bij en pakten de match. De vierde dubbel kende een concentratiedipje van de Tim-Vince tandem in de 2e set, maar blijkbaar spelen we het best als we iets in te halen hebben. Tim bewees dit door in de derde set telkens als een duveltje uit een doosje alles af te straffen/smashen. Na bijna anderhalf uur spelen, stond er 1-3 voorsprong op het scorebord; een beter resultaat dan verwacht.
De enkels konden hierdoor mentaal versterkt ingeleid worden. Jeroen en Willem hadden elk hun werk in slopende rally’s (sommige zelfs tot bloedens toe! (…gelukkig bij de tegenstander)), maar konden mooi in 2 sets de winst al binnenhalen: 1-5 tsjaka!
Dit is bij 2H echter niet het moment om de concentratie te laten zakken, maar eerder om er nog een schepje bovenop te doen. Met Tim als 3e man gingen we zeker voor de 6 punten gaan, en zowaar presteerde het jongste lid zoals verwacht in twee vlotte sets. Als wonder boven wonder kon de laatste match door ondergetekende ook nog winnend afgesloten worden, wie had dat zien aankomen?
Hiermee werd een monsteroverwinning boven alle verwachting neergezet en een boodschap naar de rest van de reeks gezonden, want na 4 ontmoetingen heeft 2H nog maar 3 matchen (van de 24 dus!) verloren.
Alleen Drive en Oudegem staan nu nog tussen ons en een verdiende kersttitel, maar de vooruitzichten zitten goed en we kunnen nog beter: op naar 2e prov! #2H4president