2H bijt zich vast aan de top
De derde match van het seizoen was voor 2H de eerste thuismatch, waarbij we een jeugdig Lokeren mochten ontvangen in onze hal.
Spijtig genoeg moest Tim last minute verstek geven door een mysterieuze aandoening aan de schouder: dan maar 4 tegen 4.
De eerste dubbels spraken spanning alom met meteen twee driesetters. Filip en Willem hadden de concentratie even laten verslappen in de tweede set, maar schakelde een versnelling hoger in de derde set en konden deze met een hallucinante score afronden: 21-16 18-21 en 21-6! Jeroen en ikzelf moesten nog even warm draaien, maar konden met ups en downs toch onze tegenstanders voorblijven in de laatste twee sets en met winst afsluiten. De tegenstanders stelden hun nieuwe koppels samen om een tweede kans te wagen tegen onze onveranderde dubbelopstelling, maar tevergeefs. Filip en Willem wisten zeer consequent de overhand te houden en ook Jeroen en ik konden in twee sets afronden. 4-0 uit de dubbels komen, beter kan niet.
In de enkelronde was het duidelijk dat Lokerse vermoeid uit de dubbels was gekomen, enkel Matthias Neetens zorgde voor de uitzondering door een sterke match te spelen tegen Jeroen. Het eerste tegenpunt was gevallen. Gelukkig kon Filip zijn achterstand terug halen in de eerste set en in twee sets winnend afronden. De overwinning was al binnen, maar bij 2H halen we het liefst het onderste uit de kan, geen haar dat eraan dacht om te verzwakken. Willem begon fors aan zijn wedstrijd, maar geraakte zelfs niet aan het einde van de eerste set waarin zijn tegenstander Wouter Fransaer opgaf met een verrekking. Een spijtige zaak, maar we twijfelen er niet aan dat Willem zijn match zou gewonnen hebben. Mijn eigen match was vrij snel beslecht in twee korte sets. Het scorebord toonde een 7-1 eindstand.
Door deze sterke prestatie staan we voorlopig met 6 op 6 aan de leiding van de reeks. Drie ploegen in de pan gehakt, nog drie te gaan. Forza 2H!