David blikt terug: de 1e herenploeg in een epos van 7 vette jaren

Drie keer kampioen, 2 keer vice-kampioen en 2 keer degradatie. Zo luidt de korte samenvatting wat betreft de prestaties van de eerste herenploeg van BC Denderleeuw voor de afgelopen 7 seizoenen. Ik zou hier uiteraard kunnen stoppen, maar dat zou deze fantastische 7 jaren meer dan oneer aandoen. Ow ja, en het is ook al veel te lang geleden dat ik nog eens in mijn badmintonpen ben gekropen. Dus uiteraard blijft het hier niet bij.

2009-2010: Het begin…

Het ontstaan van de huidige herenploeg situeert zich in april 2009 toen ik nog een prille twintiger was en Joeri zelf nog een teenager was. Filip, Joeri en ik zaten al in de eerste herenploeg in seizoen 2008-2009. Door de transfer van Ive Mussche naar Herne hadden we 2 heren nodig. Peter was op dat moment nog vrij nieuw in de club, maar in hem vonden we snel een 4e man. In diezelfde periode meldde Karel zich aan, tot op dat moment een nobele onbekende voor ons allen, maar zijn slagenarsenaal zat al vrij goed. Deze ruwe diamant werd de daaropvolgende jaren alsmaar beter geslepen. De dubbeltactiek was hem tot dan toe onbekend. Zo besloten we om met dit vijftal aan het seizoen 2009-2010 te beginnen. Ambities waren er op dat ogenblik niet, het smeden van een perfecte teamspirit stond centraal.

We werden ingedeeld in 3e provinciale C. In deze periode werd nog de idiote regel gehanteerd dat een C2 of D-speler alsnog kon kiezen om met plastiek te spelen, zelfs indien er in het dubbel 3 andere B2's op het veld stonden. Gelukkig werd ondertussen de juiste beslissing genomen om op alle provinciale niveaus met veren shuttles te spelen. Zo herinner ik me dat seizoen een uitmatch op Gentse in de Eddy Merckx wielerpiste waar er op hetzelfde moment zo'n 100 tal wielrenners aan het oefenen waren. De plastieken pluimen vlogen dan ook alle kanten op en enkel op de middelste 2 pleinen was het ietwat windstil.  Dat eerste seizoen behaalden we 9 overwinningen, 4 draws en slechts 1 nederlaag. Het leverde ons een 22 op 28 op en na een nek-aan-nekrace met Eikenlo de bijhorende kampioenentitel.

2010-2011: terug naar 3e…
Na een uitermate desastreuze heenronde in 2e prov. A met slechts 1 op 14 konden we ons niveau toch wat aanpassen in de terugronde waarbij we konden aanknopen met 3 winstpartijen. Het kalf was echter al verdronken. We eindigden 7e en voorlaatste. We waren misschien net een jaartje te vroeg gepromoveerd naar 2e.

2011-2012: vice-kampioen…
In het daaropvolgende jaar werden we ingedeeld in 3e provinciale A. De eerste 8 wedstrijden werden makkelijk gewonnen. Tot we op een vrijdagavond richting Buggenhout trokken om er rond 21u (het blijft een te laat uur op een vrijdagavond) een lastige uitmatch te spelen. Het bleek een complete offday te worden voor de hele ploeg, want we kregen er een 8-0 pandoering. Ondertussen had Gentse enkel van ons verloren en werd het rechtstreeks duel beslissend voor de titel. Zij wonnen nipt met 5-3 en zo zagen we de titel onder onze neus weggekaapt worden. Dat seizoen herinner ik me ook nog een bitsige derby met Aalsterse waarin Joeri de grootste valsspeler van de wereld bleek te zijn. De man met het vissershoedje speelde vervolgens de volgende 20 shuttles gewoon outside… Beide duels werden echter vlot gewonnen!

2012-2013: Cadzand – kampioen
In het tussenseizoen besloot Peter om de eerste herenploeg te verlaten en in te ruilen voor de 2e gemengde ploeg. Eveneens in het tussenseizoen kwam Brenda met het brilliante idee om richting Cadzand te trekken voor een trainingsweekend met 1H en invallers. Jawel toen pasten we allen nog in 1 huisje. Karel, Brenda, Peter, Saskia (en de kleine Kaitlyn), Vince, Filip, Joeri en ik vormden de eerste generatie Cadzanders. Het was een ideale opener en het bleek de daaropvolgende jaren een succesformule te worden. Ik ga er jammer genoeg niet bij zijn de komende zomer. 🙁 
Dat seizoen walsten we werkelijk over de tegenstand heen. We behaalden een prachtige 23 op 24. De tweede in de stand behaalde slechts 14 punten. We wonnen 5 keer met 8-0. Als ploeg verloren we slechts 15 wedstrijden. Karel verloor slechts 1 match, Joeri slechts 3. En dat seizoen deden we het ook zonder invallers. Met 4 man deze statistieken neerzetten, het is vrij uitzonderlijk.

2013-2014: vice-kampioen
Na een meer dan overtuigende titel waren we nu wel klaar voor 2e provinciale. Of dat dachten we maar. Na een aarzelende start waarbij we slechts 1 overwinning in 3 wedstrijden behaalden, begon er toch wat twijfels te ontstaan. In de daaropvolgende 6 matchen haalden we echter 6 overwinningen waardoor we plots meespeelden voor de titel. Beveren haalde het in een rechtstreeks duel nipt met 5-3. Een tweede plaats was het verdict.

2014-2015: kampioen
Een uitermate sterke heenronde waarbij we de 7 andere ploegen in onze reeks overklasten, zorgde ervoor dat we met een gerust gemoed de terugronde konden aanvatten. De terugronde was echter een stuk lastiger waarbij we verloren van rechtstreekse concurrenten Wit-Wit en Latem-De Pinte. De overige 2 draws en 3 overwinningen bleken net genoeg voor een nieuwe kampioenentitel, de 3e ondertussen al. Het dubbele kampioenenfeestje (ook 2H speelde kampioen) zindert nog steeds na. Voor meer informatie kan u altijd bij Frederique terecht. Ik ben er zeker van dat ze dit onderwerp nog regelmatig eens zal aanhalen.

2015-2016: degradatie
Na een tiental seizoenen trad Denderleeuw 1H opnieuw aan in 1e provinciale. Ikzelf kon enkel van waarde zijn in de heenronde door mijn vertrek naar Australië (ik stel het hier vré goed!). De wedstrijden werden zodanig gepland dat we eind oktober reeds de heenronde hadden afgewerkt. Een 4 op 14 was niet slecht, ook niet supergoed. In de terugronde een zelfde verhaal, opnieuw een 4 op 14. Bij het schrijven dient Pluimplukkers nog 1 wedstrijd te winnen in zijn laatste match. Dus de degradatie is zo goed als 99% rond. Jammer, want het afgelopen seizoen werd er maar liefst 5 keer met 5-3 verloren. In de enkels behaalden we een positief saldo, in het dubbel echter een ronduit negatief saldo. Slechts 1 op de 4 dubbels werd gewonnen. Bedankt aan Bart en Tim om mij met het nodige enthousiasme te vervangen!

2016-2017: een nieuw elan…
Waarbij de afgelopen 7 seizoenen Filip, Karel, Joeri en ik de harde kern vormden van 1H, zal 1H begin volgend seizoen er ietwat anders uitzien. Filip zal zich wagen aan een nieuw gemengd avontuur bij 2G. Karel zal zich mogen opmaken voor een nieuw verhaal bij 2H. Ikzelf zit nog zeker de volledige heenronde in Australië/Nieuw-Zeeland of waar dan ook. Ondertussen heb ik hier toch al een keer of 7 kunnen gaan badmintonnen waardoor het niveau ietwat wordt onderhouden. Joeri blijft wel bij 1H. Hij krijgt Tim en Bart aan zijn zij. De vierde man maakt een terugkeer bij BC Denderleeuw. Onze voorzitter Michael keert na een 10 tal seizoenen terug van BC Oudegem. De ambities zijn meteen gekend voor volgend seizoen: zo snel mogelijk terug naar 1e provinciale!

De statistiekjes…

De afgelopen 7 seizoenen haspelden we 94 matchen af waarbij we dus 376 enkels en 376 dubbels speelden, een totaal van 752 wedstrijden. Van de enkels wonnen we 265 enkels, we verloren er 111 (70,5%). De dubbels kenden een 195-181 winst-verliessaldo (51,9%). In totaal wonnen we dus 460 wedstrijden tegenover 292 verlieswedstrijden (61,2%). Uiteraard speelden we heel wat sets, 1752 om precies te zijn waarvan er 1.029 werden gewonnen, 723 werden er verloren. Het aantal punten dat we speelden met ons team is aanzienlijk, een totaal van 63.358 punten. 32.970 punten werden er gewonnen, 30.388 gingen er naar het tegenteam.

Over deze tegenteams gesproken, we speelden tegen 19 verschillende teams waarbij we van elk team minstens 1 keer konden winnen. In de afgelopen 7 seizoenen speelden we het meest tegen Gentse (12 maal), Wit-Wit (10 maal) en Drive (8 maal). Tegen Recrean/Vla-Bad, 4Ghent, Pluimplukkers, Mintons en Oudegem speelden we elk 6 maal. Opvallend is dat we tegen de grootste competitieclub van Oost-Vlaanderen, Lokerse, slechts 4 maal speelden en dit allemaal overwinningen waren. Ook tegen Eikenlo, Recrean/Vla-Bad, Smash4Fun, Aalsterse en Stekene lieten we nooit punten liggen. Wit-Wit (6 nederlagen in 10 duels) en Mintons (4 nederlagen in 6 duels) zijn onze zwarte beesten. Tegen Drive (7 overwinningen in 8 duels), Gentse (7 overwinningen en 2 draws in 12 duels) en Recrean/Vla-Bad (6 overwinningen in 6 duels) haalden we het meest succes.

Van de afgelopen 94 duels werden er 57 gewonnen, 27 verloren en kenden we 10 draws. Slechts 3 maal werd er met 1-7 en slechts 2 maal met 0-8 verloren: de desastreuze Buggenhout-verplaatsing in seizoen 2011-2012 en tegen een sterke Pluimplukkersploeg afgelopen seizoen. Van de 27 nederlagen waren er 16 met 3-5! De 57 overwinningen zijn als volgt verdeeld: 9 keer 8-0 waarvan 5 keer in seizoen 2012-2013) 12 keer 7-1, 21 keer 6-2 zn 15 keer 5-3.

Zoals reeds aangehaald, bestond de harde kern de afgelopen 7 seizoenen voornamelijk uit Joeri, Filip, Karel en mezelf. Peter was deel van Denderleeuw 1H tijdens de eerste 3 seizoenen. Hij speelde 26 competitieduels. Met ons 4 tal kunnen we zeggen dat we amper een competitiematch misten. Joeri miste er welgeteld eentje in seizoen 2011-2012. Ikzelf miste, op de 7 duels na in de terugronde van afgelopen seizoen, eveneens slechts eentje in seizoen 2009-2010. Filip miste er 3 en Karel 7. Bedankt voor de tomeloze aanwezigheid!

In de eerste 6 seizoenen deden we dan ook maar sporadisch eens beroep op een invaller. Slechts in 7 duels moesten we iemand opbellen om alsnog in te vallen. Bedankt aan Pieter, Frank, Vince, Jeroen, Nuyts en Tim om ons te depaneren. Afgelopen seizoen kwamen Bart (11 duels) en Tim (8 duels) als vaste speler in 1H. Ook Kristof en Vince hielpen ons uit de nood in een lastige verplaatsing naar Ronse. Nen dikke merci aan alle invallers!

Een laatste statistiekje toont aan dat Joeri, my little brother, het terechte raspaard aan ons 1H-kar was. Hij won 184 van zijn 274 wedstrijden, een mooie 67,2%. Karel werd jarenlang als een sterke 4e man/joker uitgespeeld. Hij won 140 van zijn 230 duels (60,9%). Filip legde zich de laatste jaren meer toe op dubbel. Hij won 124 van zijn 243 duels (51%). Ikzelf behaalde 152 overwinningen in 255 wedstrijden (59,6%).

Conclusie.

Statistieken zijn natuurlijk feiten en leuk om hier even neer te pennen, maar het gevoel van samenhorigheid, plezier en de vele leuke momenten is veel lastiger om te omschrijven. Zomaar gewoon zeggen "Twas de max" zou zoveel oneer aandoen aan de beleving op en naast het veld. Ik hou het dan maar bij: merci Filip, Karel, Joeri en Peter om samen voor 7 (Peter: voor u zijn het er maar 3) seizoenen een hechte ploeg te vormen. Volgend seizoen zullen de ploegen er ietwat anders uitzien. Op training kijk ik nu al uit in vanoudse dubbels tussen ons 4en! Ook bedankt aan Brenda. We konden ons geen betere spelersvrouw voorstellen. Je supporterde in vele duels langs de zijlijn. Al was het soms in stilte, je aanwezigheid zorgde voor de nodige extra motivatie. Je waste net niet onze spelerstruitjes. Bedankt aan alle tegenspelers voor de machtige duels en den toffen après!

Ik sta er terug in januari 2017!

Groetjes uit Australië.

Getekend,

Een fiere ploegkapitein