Stekene 2H – DDL 2H: de keerzijde van de medaille

De eerste wedstrijd na nieuwjaar was meteen een herhaling van de laatste voor nieuwjaar. De rollen waren compleet omgekeerd, en dat was dan ook aan de score te zien.
Filip was ziek (iets met een bronchit en een konijn …) en kon zijn geliefde 2H dus niet versterken in deze verre verplaatsing. De avond begon een beetje aan de frisse kant, aangezien het voltallige team zich blijkbaar vergist had in de duur van de autorit naar Stekene en al 15 minuten op de parking stond, voor de sporthal zelfs maar open was. Maar goed, de match zelf dan.
De eerste dubbel was voor Jeroen en mij tegen Toon en Dominiek (ja we zijn op first name bases met de mannen van Stekene) en ging een beetje stuntelig van start. Wij beiden hadden een beetje last met de lijnen te vinden op het center court en ikzelf zat nog in een mixritme, waardoor ik de hele tijd een (over)ijverige Jeroen op mijn pad aantrof. Toch hebben we ons goed kunnen herpakken en een mooie winst in 2 sets binnen gehaald. De volgende dubbels verliepen minder vlot. Jeroen en Yves mochten het opnemen tegen Gerrit en Toine, terwijl Wouter en Joeri het ook tegen Toon en Dominiek opnamen. Het was al snel duidelijk dat de heren van Stekene een niveau hoger speelde dan onze beide D-mannen. Ze hebben zich toch kranig verweerd. De 2e dubbel was veel spannender en opnieuw leken er een beetje positieproblemen te zijn, tot het escaleerde met een kaderslag op Yves zijn hoofd… Beide dubbels werden verloren in 2 sets. De laatste dubbel was voor Joeri en mij, tegen Gerrit en Toine. Joeri werd veelvuldig geviseerd, maar bleek in staat tot een zeer goed spel onder druk. We hebben ons kranig geweerd, maar ook deze dubbel mocht niet zijn.

3-1 achter aan de enkels beginnen dus. Jeroen nam de kop tegen Dominiek en wou er weer per se een driesetter uithalen (ondanks expliciete vraag van de ploegkapitein om dit te laten). Maar ja, zo kennen we hem en na 3 spannende sets kon onze nieuwe C1 de jongste van de tegenploeg van zich afhouden. Ondertussen waren ik en Yves ook aan onze enkel begonnen. Mijn match tegen Gerrit was een leuke match, maar werd al snel beslecht in ons voordeel. 3-3 met nog 2 enkels te gaan. Yves had echter in de heenronde al tegen Toon gespeeld en wou nu zijn revanche, met een spannende driesetter tot gevolg. Even zag het er allemaal goed uit met een goed doordacht spel in de 2e set en de leiding in de 3e set. De vermoeidheid sloeg echter toe, Toon nam vlak voor het einde over en Yves verloor na een uitputtende match. Wouter was aan de 4e enkel bezig tegen Toine, wat Wouter zijn eerste enkelmatch van het seizoen was. Ondanks de roestigheid in het enkelen en het minimaal aantal uren slaap, was hij toch in staat tot een paar mooie punten en vaak een gelijk opgaand spel. Maar ook dit mocht niet zijn, met 15 en 16 werd onze nederlaag ondertekend.
Goed gespeeld, maar een kernteam van C2’s brengt heel wat voordelen mee in de opstelling. Ondanks de nederlaag behouden we voolopig onze 2e plaats.

Uw ploegkapitein.